1956-1957 yıllarında İbreti Baba Maraş ilinin Afşin ilçesine bağlı Sevin köyünde, kendisinin bulduğu gümüşlü kurşun madenini işletmekteydi. Şantiyenin yönetimini kendisi üstlenmişti. İşletmenin hesap işleri ve çalışan işçilerin günlük puantajını tutan bir de kâtibi vardı.

Bir gün kâtip işine gelmemiş. İbreti Baba niçin gelmediğini merak ettiği için evine gitmiş ve niçin işe gelmediğini sormuş.Kâtip de başının çok ağrıdığını, Afşin ‘e gidip bir hocaya başının ağrısı için bir muska yazdıracağını söylemiş. İbreti Baba: “Siz işinize gidin, ben size çok güzel bir muska yazarım.” demiş ve kâtibi ikna ederek işe yollamış. Bunun üzerine aşağıdaki şiiri yazmış. Bir nüshasını kâtibe vermiş.Birkaç saat sonra kâtibin, yorganını sırtlayıp zati eşyasıyla oradan ayrıldığını duymuş. Bunun üzerine: “Bakın arkadaşlar muskanın faydasını şimdiden görmeye başladı.” demiş.

CAHİL SOFTA

Bir cahil softayla ettik refakat
Safsatadan başka diyaneti yok
Hiç kimsede olmaz böyle hamakat
Çöl öpmekten başka diyaneti yok

Yüzü benzer zemherinin kışına
Çok beğenir Muaviyenin işine
Zor rastlanır böylesinin eşine
Adem olmak için bir niyeti yok

Sakalı, bıyığı eylemiş sünnet
Bütün arzuları huriyle cennet
Tüyün murdar bilir, der ki kerahat
Batıl itikattan feragati yok

Hak ademde demez, yabanda arar
Mürşüde baş eğmez, fakıyı sorar
Sakalını kırkar, saçını tarar
Mırıltıdan başka bir adeti yok

Çok vakit ıbrığı düşmez elinde
Ömer, Osman, Bekir her dem dilinde
Peygamberin asla gitmez yolunda
Bundan başka hiçbir kabahati yok

Harama mısmıl der Bismillah ile
Kâfire İslam der lâ ilah ile
Mahşeri bekliyor bu sevda ile
Kâmile yarayan gidişatı yok

İBRETİ, artık kes bundan ülfeti
Ali düşmanına oku lâneti
Şeytandan öğrenmiş iş bu adeti
Ademe zerrece muhabbeti yok