CAHİL SOFU
Üstüme bağırma ey cahil sofu
Aklımı yâr aldı men perişanım
İnsanlığı anla, uzatma lafı
Hayvan kesmek değil, canla kurbanım
Sorgu, sualimiz burda verelim
Dostun didârını açık görelim
Can, baş verip bir gerçeğe erelim
Böylece inanmış ehli irfanım
Bana metheyleme cennet-i huri
Onlardan çok önce sevmişim yâri
Kalbim hâk evidir, gerekmez peri
Böyle emrediyor bana vicdanım
Haktan yakın bir şey yoktur insana
İnanmazsan sor bir ehli imana
Sözüm açık, sakın düşme gümâna
Çünkü arap değil, Türkçe lisanım
Sofunun gözünde bir bigâneyim
Dost aşkıyla yanan bir pervâneyim
Mey içtim sarhoşum men mestaneyim
İBRETİ‘yim budur benim imanım