DÎLBERÂ

Dîlberâ n’ettim sana; aşk ile rüsvâ eyledin
Saluben gam bahrine, kahrınla şeyda eyledin

Aşikânlar zümresi hüsnün seyretmekteler
Yanlız bu bendeni muhtac-ı şekvâ eyledin

Şol siyah zülfünü ettin hüsnü pâkına nikâb
Bu fakir âfkendeni hicrâna hamtâ eyledin

Men ki mecnunum saçı Leylâ ‘na ey gül yüzlü dost
Ol sebepten kâmetim, hasretle du’tâ eyledin

İBRETİ‘nin senden gayrı yok durur sermayesi
Gönlümü alıp bütün varlığımı ifnâ eyledin