NE DE BEN

Muhabbet yolunda er meydanında
Ne sen geçebildin ne de ben geçtim
Dolu kadeh bekler durur yanında
Ne sen içebildin ne de ben içtim

Sevgi ortasına çeken var perde
Tutulanlar bilir bu zalim derde
Göz göze gelipte gördüğüm yerde
Ne sen kaçabildin ne de ben kaçtım

Bilmem nasıl esti muhabbet yeli
Bize unutturdu her müşkül hâli
Eteğinden tutan bükülmez eli
Ne sen açabildin ne de ben açtım

Dost dosta eder mi böyle zulümü
Gören acınıyor benim hâlimi
Kırdın kanadımı, büktün kolumu
Ne bir merhem sürdün ne de ben uçtum

İBRETİ‘yim yandım aşkın narından
Gül inler bülbülün ah-u zârından
Ciğerim yanıyor yaram derinden
Ne sen bir su saçtın ne de ben saçtım