ÖLMEDEN EVVELİ

Erenler ceminde, er meydanında
Can verip cânânı görecek misin
Vazgeçip şöhreti namı şanından
Gerçekler sırrına erecek misin

Musa gibi aşkın Tûruna düşüp
Nefsi amarenin kalesin yıkıp
Aşk hançerin kendi kalbine sokup
Şehitler safına girecek misin

Niceler söz ile girer meydana
Arını, varını atmaz bir yana
İsmailim der de kıyamaz cana
Kurban menziline varacak mısın

Her can Mansur olup çekilmez dâra
Kerem, Aslı gibi yanamaz nara
Leylâ’nın aşkıyla gezen avare
Mecnun’un halini soracak mısın

İBRETİ‘nin sözü gelmesin ağır
Hakka doğru diden işte bu çığır
Dili lal, gözü kör, kulağı sağır
Ölmeden evveli ölecek misin