YOKSULLUK DERDİ

Yoksulluk derdiyle köşe bekleriz
Arşa çıkan fakir ünüdür ünü
Günden güne derdi derde ekleriz
İşte bu zulümün sonudur sonu

İş aramak için gezdiklerimiz
Çapa, hendek, kuyu kazdıklarımız
Çok zaman canından bezdiklerimiz
Tek taraf ağalar şanıdır şanı

Gâhi bağ kazarız gâhi de bostan
Bazı Adana’da bazı Elbistan
Aradık, bulamadık yorulduk inan
İş yok tamam ayın onudur onu

Ekmek parası için fakirin çoğu
İş aradık gezdik ovayı dağı
Çözüldü dayandı, dizlerin bağı
İşte geldi matem günüdür günü

Ağanın kabarıp partal attığı
Ucuz alıp pahalıya sattığı
Viski, şarap içip yan yan yattığı
Yetim, dul, mazlumun kanıdır kanı

Birgün olur haklı, hakkını alır
Sanmaki zulümler ebedi kalır
Herkes ettiği ahiri bulur
Bu da işin haklı yönüdür yönü

İBRETİ, saymakla bitmez dertlerin
Sen gurbette ıssız yuva, yurtların
Mutlak hâli sorulacak fertlerin
Ekseriyet buna kânidir kâni